ارنده سومین ذخایر نفت و گاز جهان در حالی در میان بیست
شرکت بزرگ نفت و گاز دنیا جایی ندارد که تا همین چند سال پیش شرکت ملی نفت ایران
با نمادNIOC اعتباری جهانی داشت و نام این شرکت در تارک شرکت‌های
بزرگ نفت و گاز جهان می‌درخشید. شوربختانه تحریم‌های
ظالمانه و نبود زیر‌ساخت‌ها و فناوری‌های کارا و ممانعت تحریم‌کنندگان از ورود
تکنولوژی‌های روز دنیا از یکسو و عدم مدیریت صحیح از سوی دیگر، موجب شده که صنعت
نفت کشورمان با برند NIOC از صفحه بزرگان نفت و گاز جهان حذف شود. در جدول بزرگان
نفتی شرکت سعودی آرامکو با اختلافی فاحش نسبت به رقبا در صدر قرار دارد و شرکت‌هایی
چون شورون، اکسون‌موبیل، شل، بی‌پی و ... در میان 20 شرکت بزرگ نفت و گاز دنیا دیده
می‌شوند.
در این میان حضور شرکت‌هایی چون پتروچاینا و سینوپک چین در میان بزرگان
نفت و گاز در نوع خود جالب توجه و تامل است؛ کشوری که وارد‌کننده محض نفت‌خام است،
اینک در حوزه شرکت‌های بین‌المللی توسعه‌دهنده و صاحب تکنولوژی سرآمد شده است. بی‌تردید
این مهم پیامی جدی و زنگ خطری کاملا روشن به تدبیرپردازان ستون خیمه اقتصاد ایران
است که هر چه زودتر این صنعت را از رخوت و رکودی که بر آن در حوزه تولید نفت و گاز
بر آن حکمفرما شده است، رهایی دهند. صنعت نفت تشنه سرمایه‌گذاری است. با آغاز به
کار دولت سیزدهم وزیر نفت از برنامه‌ریزی برای جذب ۱۴۵ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری
داخلی و خارجی در صنعت نفت ظرف چهار تا هشت سال آینده خبر داده است اما تا این
لحظه اخبار مثبتی از سرمایه‌گذاری خارجی مخابره نشده است. افت تولید نفت و گاز در
صنعت نفت کشورمان خطری جدی است که در صورت عدم سرمایه‌گذاری مناسب، شاید به زودی
در این دو عرصه به وارد‌کننده‌ای محض مبدل گردیم.