یکی از مهمترین اهداف سرمایه‌گذاری در خارج از مرزها، کاهش تهدیدات و خطرات بالقوه از طریق درگیر ساختن و مشارکت دادن سایر شرکت‌های چند ملیتی در پیشبرد برنامه‌ها است.

امروزه اتحادیه‌های فراملیتی بخش مهمی از تجارت بین‌المللی را به خود اختصاص داده اند، بزرگترین شرکت‌های جهان دست اندرکار ایجاد شبکه‌های گسترده‌ای از اتحادیه‌های استراتژیک هستند و شکل‌های جدیدی از ساختار صنعتی در حال تکوین است و بازارهای دنیا که روزگاری در استیلای انحصارات معدودی قرار داشت، اینک ساختار پیچیده‌تر و متشکل از خوشه شرکت‌های متعدد پیدا کرده اند، در جهان امروز برتری رقابتی شرکت‌ها، نه از دارایی‌های استراتژیک و اقتصادی آنها، بلکه به شکل روز افزون از توانایی شرکت‌ها در آفرینش، تملک و ایجاد هماهنگی در بهره‌برداری ار منابع در فراسوی مرزهای ملی نشات می‌گیرد.

بطور کلی علل و انگیزه‌های جریان سرمایه بین کشورهای مختلف تا حد زیادی به علل و انگیزه‌های سرمایه‌گذاری در بازارهای مختلف داخلی نزدیکند. سرمایه‌گذاری و انتقال سرمایه تابع انگیزه‌های متعدد از جمله اقتصادی (نظیر سود، اختلاف نرخ بهره، نرخ ارز، تورم و غیره)، انگیزه‌های مالی (مانند: مالیات، بدهی خارجی) و انگیزه‌های فنی (نظیر: انتقال تکنولوژی و حق ثبت) است. که در شرایط تحریم، انگیزه‌های مورد اشاره، نقش پر‌رنگ‌تری را جهت سرمایه‌گذاری در خارج از مرزها ضروری می‌نماید.

در شرایط تحریم افزایش قیمت‌ها (بدون توجه به دلایل آن ها) باعث کاهش ارزش دارایی‌های داخلی می‌گردد، که برای حفظ ارزش دارایی‌ها، شرکت‌های بزرگ باید تدابیر ویژه‌ای در جهت ترکیب دارایی‌های خود به نفع دارایی‌های خارجی اقدام نمایند.

از سوی دیگر توسعه صادرات به عنوان یکی از عوامل مهم محرک رشد اقتصادی و از مهمترین اهداف اقتصادی کشورها محسوب می‌شود، در این میان، صادرات متکی بر صنایع فناوری محور با رویکرد مزیت‌های نسبی کشور (نفت، گاز و پتروشیمی) به علت ارزش اقزوده بالا و موثر بودن بر دیگر بخش های اقتصادی از مهمترین بخش های صادراتی است. در این بین، صادرات خدمات فنی و مهندسی که در راستای سرمایه‌گذاری در خارج از مرزها صورت می پذیرد، رونق اقتصادی را به شرکت‌های فعال در این عرصه موجب می شود، امروزه عرضه توان فنی و مهندسی و اجرای طرح های مختلف در صنایع گوناگون نقش قابل توجهی در مبادلات کشورها و تحکیم روابط اقتصادی آنها یافته است. در هزاره سوم، صادرات خدمات فنی و مهندسی در مبادلات جهانی سهم عمده‌ای خواهد داشت، زیرا در دنیای امروز، بسیاری از خدمات از قابلیت صدور برخوردارند و علم، دانش و تجربه بیش از پیش تبدیل به یک محصول ارزنده قابل تبادل شده است.

در سالیان اخیر سرمایه‌گذاری‌های خارجی ایران با استفاده از منابع بانکی داخلی و عواید حاصل از سرمایه‌گذاری‌های قبلی، در کشورهای همسایه در زمینه تولید انرژی الکتریکی نمونه بسیار موفق در صادرات خدمات فنی و مهندسی بوده است که این سرمایه‌گذاری ضمن حفظ ارزش دارایی ها درآمدهای پایدار ارزی را برای شرکت سرمایه‌گذار فراهم نموده است.

در شرایط تحریم و به جهت برخورداری کشور از موقعیت ویژه در منطقه و توان تکنولوژیک پایین کشورهای منطقه نسبت به کشور ما، سرمایه‌گذاری در خارج از مرزها، ضمن کمک به تشکیل زنجیره صادراتی با رویکرد صادرات خدمات فنی و مهندسی، ضمن حفظ ارزش دارایی و ایجاد درآمدهای پایدار ارزی،به برون رفت از شرایط تحریم و سست شدن، پایه‌های تحریم که اقتصاد کشور را هدف قراداده، کمک شایانی می‌نماید.