اولین سناریو این بود که اوپک تمدید کاهش تولید را مشروط به اجرا بگذارد. به عبارت دیگر اوپک توافق سال گذشته را با لحاظ افزایش تقاضا برای نفت اوپک اجرا کند. یعنی چنانچه طبق پیش بینی دبیرخانه اوپک به هر میزان به دلیل رشد اقتصادی سریعتر دنیا و یا عدم تحقق تولید غیراوپک، تقاضا برای نفت اوپک اضافه شد، اوپک تنها به همان میزان به تولید خود اضافه کند یعنی در حد تقاضا برای نفت اوپک تولید کند نه کمترکه بازار را از دست ندهد.  

این سناریو از آن جهت محتمل می نمود که اوپکی ها نگران سهم خویش از بازار جهانی نفت بودند، چه اینکه به باور برخی تحلیلگران، اگر اوپک بی‌محابا همچنان کاهش تولید را مد نظر خویش قرار دهد، شیل ها این سهم را از اوپک خواهند گرفت و عرصه را بر کشورهای صادر کننده عضو اوپک تنگ می‌کنند.

عده ای دیگر معتقد بودند اوپک در اجلاس 173 نباید تصمیمی بگیرد! یعنی در تصمیم گیری خویش در خصوص تمدید توافق نوامبر سال گذشته (برای کاهش ۱,۲ میلیون بشکه ای اوپک و ۶۰۰ هزار بشکه غیر اوپک) تعویقی عمدی بیاندازد و آن را به یک اوپک فوق العاده در ماه مارس آینده محول کند.

عده ای از تحلیلگران معتقد بودند؛ اوپک با این کار بازار نفت را اسکن کرده و به موقع و بهنگام تصمیم مقتضی را در خصوص کاهش یا افزایش عرضه خواهد گرفت.

اما همانگونه که محتمل تر از دو سناریوی گفته شده، به نظر می رسید، ۱۴ عضو اوپک در یکصد و هفتاد و سومین نشست عادی این سازمان بار دیگر توافق نوامبر ۲۰۱۶ را برای ۹ ماه دیگر یعنی تا پایان سال ۲۰۱۸ میلادی به تصویب رساندند. اوپکی ها با این تصمیم در حقیقت به احتمال شیب ملایم قیمت نفت در سال ۲۰۱۸ رای دادند، هر چند این بیم نیز وجود دارد که شیل ها به واسطه افزایش قیمت نفت بار دیگر چهره قدرتمند خویش را نشان داده و در برابر اوپک صف آرایی کنند، احتمالی که تحقق آن در گرو راستی آزمایی آمارهای اداره اطلاعات انرژی آمریکا خواهد بود.

اما بلافاصله پس از اجماع و اتحاد اوپکی ها بر تمدید کاهش تولید نفت، بانک آمریکایی گلدمن ساکس با استناد به پایبندی تولیدکنندگان نفت به توافق جهانی کاهش عرضه، برآورد قیمت نفت در سال آینده میلادی را افزایش داد.این بانک آمریکایی اعلام کرد: پایبندی کشورهای تولیدکننده نفت عضو و غیر عضو اوپک به توافق جهانی کاهش تولید نفت سبب می‌شود سطح ذخیره‌سازی نفت جهان در سال آینده میلادی کاهش و قیمت این کالا افزایش یابد.این بانک برآورد خود از میانگین قیمت شاخص نفت خام برنت در سال ۲۰۱۸ میلادی را از ۵۸ دلار به ۶۲ دلار و برآورد قیمت شاخص نفت خام دبلیو تی آی آمریکا را از ۵۵ دلار به ۵۷ دلار و ۵۰ سنت افزایش داد.گلدمن ساکس همچنین برآورد قیمت شاخص نفت خام برنت را برای سال ۲۰۱۹ میلادی از ۵۸ دلار به ۵۹ دلار و ۵۰ سنت و برای سال ۲۰۲۰ میلادی از ۵۳ دلار به ۵۴ دلار و ۵۰ سنت افزایش داد.دیمین کوروالین، از کارشناسان گلدمن ساکس، اعلام کرد اوپک و متحدانش با تمدید توافق جهانی کاهش تولید نفت برای ۹ ماه، از انتظارها فراتر رفته‌اند. این بانک اکنون انتظار دارد که پایبندی کامل به این توافق دوام بیشتری داشته و خروج تدریجی از آن، پیامدهای شدیدی نداشته باشد.گلدمن ساکس برآورد خود را از مجموع تولید اوپک و روسیه در سال ۲۰۱۸ میلادی با ۳۵۰ هزار بشکه کاهش به ۴۴ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه در روز رساند.در همین حال، وزیر انرژی عربستان هم اعلام کرد: اوپک در نیمه دوم سال آینده میلادی نیز به سیاست کاهش تولید نفت خود پایبند می‌ماند. خالد الفالح، وزیر انرژی عربستان، اعلام کرد انتظار می‌رود اوپک در نیمه دوم سال ۲۰۱۸ میلادی نیز به سیاست کنونی کاهش تولید نفت، پایبند بماند.

آمریکا بزرگنمایی می‌کند؟

اما یک پژوهش دانشگاهی نشان داد که دولت آمریکا در برآوردهای خود درباره افزایش تولید این کشور در آینده، بزرگنمایی کرده است. پژوهشگران دانشگاه ام آی تی آمریکا اعلام کردند: پیش‌بینی‌های اداره اطلاعات انرژی این کشور درباره افزایش تولید نفت آن در آینده، مخدوش است.به گفته این پژوهشگران، مهمترین نقص پیش‌بینی‌های اداره اطلاعات انرژی آمریکا این فرضیه است که ارتقاء فناوری، مهمترین عامل رشد تولید این کشور بوده است و در آینده نیز فناوری به ادامه رشد آن کمک می‌کند.با این همه، پژوهشگران دانشگاه ام آی تی دریافتند که مهمترین عامل رشد تولید نفت آمریکا در سال‌های گذشته، گرایش تولیدکنندگان این کشور به حفاری در میدان‌هایی بوده که برداشت نفت از آنها آسان‌تر بوده است. به اعتقاد ناظران، این مهم شاید پایانی باشد بر هژمونی نفت ایالات متحده آمریکا بر جهان انرژی. جاستین مونتگومری، یکی از نویسندگان پژوهش یاد شده، می گوید: اداره اطلاعات انرژی فرض را بر این می‌گذارد که به دلیل بهبود فناوری، تولید هر میدان نفتی می‌‍‎تواند به رشد خود ادامه دهد؛ در حالی که این رقم هر سال وخیم‌تر می‌شود و چاه‌هایی که در آینده حفر می‌شوند، تولید کمتری خواهند داشت.طبق برآورد پژوهشگران ام آی تی، مجموع تولید نفت و گاز آمریکا در سال ۲۰۲۰ میلادی می‌تواند ۱۰ درصد کمتر از برآورد اداره اطلاعات انرژی این کشور باشد .پس از سال ۲۰۲۰ نیز اوضاع روز به روز وخیم‌تر خواهد شد زیرا میدان‌های باارزش‌تر فرسوده می‌شوند و فناوری نمی‌تواند افت تولید را جبران کند. مارگارت کولمن، رئیس بخش تحلیل اکتشاف و تولید نفت، گاز و سوخت‌های زیستی در اداره اطلاعات انرژی آمریکا، اعلام کرد پژوهش یاد شده نکاتی درست را مطرح می‌کند و این اداره تلاش می‌کند که در آینده دقت برآوردهای خود را بالا ببرد.

کلام پایانی اینکه؛ با اتحاد و انسجام اوپکی ها در کاهش تولید نفت و تشکیک در توان ایالات متحده در تولید نفت از ذخایر غیر متعارف، این امیدواری به وجود آمده است که اوپک بار دیگر بازیگر اصلی معادلات جهانی نفت بوده و بتواند بار دیگر این بازار را از حیث عرضه و تقاضا و قیمت های معقول مدیریت نماید.