این در حالی است که اتحادیه اروپا چندی پیش از بسته تحریمی
نفت روسیه رونمایی کرد که بر اساس این بسته تحریمی؛ به مدت یک ماه تا ژوئن، حملونقل
نفت روسیه یا بیمه کردن آن در سرتاسر جهان مشمول تحریم خواهد شد و واردات نفتخام
روسیه بتدریج و در مدت ۶ ماه و فراوردههای پالایشی تا پایان سال در اروپا متوقف میشود.
در شماره گذشته صراحتا اشاره کردم که تحریم نفت روسیه از سوی
غرب تهدیدی جدی برای نفت ایران نیز به شمار میرود و این بیم وجود دارد که بازار
رقابت و ارزانفروشی نفت در بازار غیر رسمی شدت بگیرد که این موضوع قطعا برای این
دو کشور تحریم شده برندهای ندارد و بازی دو سر باخت است. اینک و به فاصله یک هفته
از این یادداشت خبر میرسد که روسها در بازار فرآوردههای نفتی رو به دامپینگ و
بازارشکنی آوردهاند و برخی از فرآوردههای مهم از جمله بیساویل را تا ٣٠ درصد کمتر
از قیمت بیساویل ایران به مشتریان میفروشند. در بازار نفت نیز گفته میشود روسها
٣٠ درصد بازار ایران در چین را از آن خود کردهاند که این اخبار نشان از رویدادهای
ناگوار در روزها و هفتههای آتی برای بازار نفت و فرآوردههای نفتی کشورمان میدهد.
تا اینجای کار که هیچ خبری از تعامل دو کشور ایران و روسیه
در هماهنگی و همگرایی در فروش نفت و فرآوردههای آن نیست و به نظر میرسد روسها
علاقهای به این مهم ندارند و روزهای طلایی ارزانخری را برای مشتریان بازار غیررسمی
رقم زدهاند. البته عقل سلیم میگوید اینک که روسیه نیز به کارزار تحریم شدهای
چون ایران پیوسته است، بایستی در تعاملی موثر با ایران اجازه ندهد مشتریان نفت و
فرآوردههای نفتی را به ثمن بخس به غارت
ببرند.
بیتردید دو کشور ایران و روسیه بر روی هم میتوانند میلیونها
بشکه نفت را به خریداران عرضه کنند و شاید بهتر باشد با هدف همگرایی و مدیریت
بازار در بازار غیر رسمی نفت به یک توافق و تفاهم نفتی مشابه آن چیزی که در اوپک
(اوپکپلاس) با اعضای این سازمان به آن دست یافتند، برسند.
باز هم تاکید میکنم؛ ایجاد مدیریت واحد در فروش نفتخام و
فرآوردههای آن بین ایران و روسیه و پرهیز از بازارشکنی یکی از این راهکارها و win-win خواهد بود. البته برد-بردی که به دلیل بازار بزرگتر همسایه شمالی، W روسها بزرگتر از w ما خواهد
بود.
قطع یقین شاید با دامپینگ و ارزانفروشی روسها در کوتاهمدت
برنده بازار باشند اما در نهایت دود این رویکرد نادرست به چشمشان خواهد رفت.