مصرف گاز طبیعی در صنعت پتروشیمی؛
تحلیل صفحه 40 کتاب سال صنعت پتروشیمی

فقط در حاشیه این صفحه نوشته شده است: «مجموع گاز طبیعی مصرف شده در صنعت پتروشیمی به عنوان خوراک و سوخت در سال 98 به طور متوسط 56.1 میلیون مترمکعب در روز بوده است. 60 درصد از این مقدار معادل 33.6 میلیون مترمکعب در روز در 57 مجتمع پتروشیمی کشور به عنوان سوخت و 40 درصد دیگر معادل 22.5 میلیون مترمکعب به عنوان خوراک، مورد استفاده قرار گرفته است.»
۲- همانگونه که در بالای صفحه 40 کتاب سال صنعت پتروشیمی ایران ملاحظه می شود، ۴۰ درصد گاز طبیعی مصرفی در صنعت پتروشیمی کشور یعنی معادل 22.5 میلیون مترمکعب در روز به عنوان خوراک در واحدهای عملیاتی به ویژه واحدهای تولیدکننده محصولات پایه و شیمیایی مصرف می گردد. 60 درصد از مصرف گاز طبیعی در صنعت پتروشیمی یعنی معادل 33.6 میلیون متر مکعب در روز به عنوان سوخت در نیروگاه های واحدهای صنعت پتروشیمی مصرف میگردد.
3- مجدداً از ۶۰ درصد گاز طبیعی ورودی به صنعت پتروشیمی که به عنوان سوخت مصرف میشود نزدیک به ۴۰ درصد آن در ۳ مجتمع یوتیلیتی متمرکز و ۶۰ درصد آن در ۵۳ مجتمع پتروشیمی تولیدی اما به عنوان سوخت مصرف میگردد.
۴- طبیعتا مثل هر سیستم دیگری از بازیافت انرژی، چنانچه صنعت پتروشیمی کشور بتواند با به کارگیری تکنولوژیهای نوین نظیر تکنولوژی پینچ و روشهای ترکیبی تولید برق و بخار یا به کار گرفتن سیکلهای ترکیبی یا اجرای طرحهای بهینهسازی مصرف سوخت و انتقال حرارت هر یک متر مکعب از این گاز مصرفی را کم کند به اقتصاد ملی کمک شایانی نموده است.
5- نکته حائز توجه اینکه زمانی که با حاملهای انرژی سَر و کار داریم بایستی تمرکز خود را بر اعداد و ارقام واقعی معطوف کنیم. چرا که درصدها عموما رهزن هستند، و عموماً چنین تداعی میکنند که اعداد و ارقام قابل نادیده گرفتن هستند و میتوان آنها را تحت پوشش درصدها و آمارهای توصیفی و تحلیلی پنهان کرد. معروف است در علم مدیریت که میگوید علم آمار تحت فشار به هر چیزی اعتراف میکند. کمی این جمله فلسفی به نظر میآید. اما حقیقتاً همین گونه است و در عالم واقع بسیاری از اوقات سیاستمداران و برخی اوقات مدیران منویات خود را از علم آمار و احتمالات با گرافها، نموگرافها و دادههایی که دل خودشان میخواهد، بیرون کشیده و بیان میکند. به هوش باشیم که گول مالی علمی نشویم.