مواهب و مزیتهای دورکار نمودن نیمی از کارکنان دولت
کار کردن در خانه که آنرا اصطلاحا «دورکاری» مینامند روشی است که امروزه در سرتاسر جهان باب شده و افراد بیشماری را از سرزمینهای گوناگون به هم وصل کرده است. دورکاری شیوهای از کار کردن است که کارمند در شرایط انعطافپذیر زمانی و مکانی وظایف محولهاش را انجام میدهد.
کارکنان میتوانند دور از محل شرکت، اداره یا کارخانه و با استفاده از وسایل ارتباطاتی گوناگون کار کنند و سپس نتایج حاصل از کار خود را به صورت الکترونیکی به محل دیگری که مدیر تعیین کرده منتقل کنند. دورکاری روشی است که با آن دنیای کسب و کار به اندازه صفحه مانیتورها کوچک و به اندازه تمام جهان بزرگ شده است.
با پیشرفت روزافزون تکنولوژی و راههای ارتباطی، دروازههای جدیدی نیز برای کسب و کارهای جدید گشوده شد. اختلال و تاخیر در سفر و رسیدن به محل کار یکی از دلایل محکمی است که باعث شده کارفرمایان به فکر تغییر در کار کارکنان با انعطافپذیری ساعت کار و کار در خانه باشند. اما مزایای دورکاری (کار در خانه) تنها در این مورد خلاصه نمیشود، مزایای دیگری هم برای کار در خانه وجود دارد، به ویژه از دیدگاه سلامت و تندرستی.
از جمله مواهب دورکاری عبارتند از:
کاهش ترافیک
کاهش میلیونها لیتر مصرف بنزین در روز
کاهش آلودگی هوا و بیماریهای ناشی از آن
کاهش هزینه های اداری
افزایش راحتی کارکنان در پوشش و غیره
جلوگیری از اتلاف وقت کارکنان در ترافیک خانه تا محل کار
افزایش بهره وری در صورت توزیع صحیح کارها و گزارش گیری مستمر و صحیح و نظارت درست
کاهش مصرف انرژی در محیط ادارات دولتی
امکان کاهش ساختمانهای دولتی و فروش ساختمان های مازاد
کاهش زدوبندها و حواشي و برخی اختلالها در محیط کار
امکان مراقبت بیشتر از فرزندان خصوصا برای خانوادههایی که پدر و مادر فرزندان شاغل هستند
روش اجرا
- دستورالعمل دورکار و روش توزیع کار و گزارشگیری و نظارت معین شود از تجربیات در حال اجرای موفق جهات بهرهگیری شود
- شغلهای اولویتدار برای دور کاری مشخص شوند
- اینترنت پر سرعت خریداری و در اختيار کارکنان دورکار قرار گیرد
- سامانههای اداری تحت وب جهت دورکاری تقویت شوند
- در مرحله اول افراد داوطلب برای دورکاری در مشاغل اولویت دار تعیین شده ثبت نام شوند
- مدت دورکاری در طول ماه حداقل دو سوم ساعات کاری ماه باشد، فرضا ۲۰ روز در ماه
- در گام دوم مشاغل مناسب برای دورکاری نه به دلخواه کارکنان بلکه بر اساس اولویت های سازمانی تعیین و اجرا گردد
- تضمین استمرار شغلی و عدم خلل در قراردادهای استخدامی به کارکنان داده شود در چارچوب مقررات
- ساختار ارزیابی عملکرد و امتیازدهی و تذکر با بهرهگیری از تجربیات موفق جهانی راهاندازی شود