1403/10/01
قاچاق سوخت یک مسئله جدی برای کشور است و بایستی برای آن چاره‌اندیشی کنیم؛
اعتراف تلخ!
محمد‌باقر قالیباف در حالی از قاچاق سازماندهی شده ۲۵ تا ۳۰ میلیون لیتر فرآورده‌های نفتی در روز از کشور سخن گفت که اقتصاد کشورمان هم‌اکنون در مضیقه سختی از حیث کمبود فرآورده‌های نفتی از جمله بنزین و گازوئیل قرار گرفته است. قالیباف گفت: «با اطلاع می‌گویم، مراکز تولید و مصرف‌کننده‌های اصلی، اولین تهیه‌کننده‌های این قاچاق هستند».
بر این اساس، واردات ۲ میلیارد دلاری بنزین در سال گذشته و پیش‌بینی واردات ۳ میلیارد دلاری در سال جاری در حالی رقم می‌خورد که به همان میزان در کشور بنزین و گازوئیل تولید اما خیلی شیک و مجلسی و سازماندهی شده قاچاق می‌شود! یار در خانه و ما گرد جهان می‌گردیم!
در همین حال، مدیر عملیات شرکت پخش فرآورده‌های نفتی صراحتا می‌گوید که؛ بخش حملونقل، متهم اصلی قاچاق سوخت کشور است. وی در ادامه می‌گوید: «اکنون میانگین مصرف روزانه نفت‌گاز (گازوئیل) کشور ۱۲۵ میلیون لیتر است که ۲۵ میلیون آن قاچاق می‌شود و ۵۰ درصد قاچاق نفت‌گاز کشور از طریق بخش حملونقل اتفاق می‌افتد».
معنی این اظهارات آن است که بخش اعظمی از بدنه ناوگان حملونقل کشور و برخی نیروگاه‌ها به جای آنکه در خدمت توسعه کشور باشند، به شغل پردرآمد قاچاق روی آورده‌اند. از کامیون‌ها، تریلی‌ها و اتوبوس‌هایی که با ایجاد مخازن اضافی سوخت قاچاق می‌کنند تا خودروهای شوتی و وانت نیسان‌هایی که در مرز به تجارت قاچاق سوخت مشغولند تا مبادی تولید!
اما به راستی چرا این حجم عظیم از قاچاق سوخت در کشور جریان دارد اما با آن مقابله نمی‌شود؟ ظریفی می گفت: «از عجایب اینکه در نانوایی‌ها کارتخوان هوشمند نصب می‌کنند تا بفهمند مردم روزانه چند تا نان می‌خورند اما نمی‌دانند چه کسانی و چگونه روزانه ۳۰ میلیون لیتر سوخت را از کشور قاچاق می‌کنند ... !» البته در مثل مناقشه نیست اما سوال مهم آن است که کارکرد کارت هوشمند سوخت چه بوده که در شناسایی و رهگیری این حجم اعجاب‌آور از قاچاق سوخت ناکام مانده است!!
یادداشت کنید؛ سالیانه حدود ۱۱ میلیارد لیتر فرآورده‌های نفتی از کشور به صورت سازماندهی شده قاچاق می‌شود. چنانچه با نرخ سوخت هر گالن (معادل ۴ لیتر) حدود ۲ دلار محاسبه گردد، سالیانه بیش از ۵ میلیارد دلار قاچاق سوخت از کشور رخ می‌دهد! واقعا چه کاری پرسودتر از قاچاق سراغ دارید؟
حالا متوجه می‌شویم که چرا تولید در کشور جان نمی‌گیرد چون تا مادامی که ریسک قاچاق و قاچاقچی پایین است، انگیزه‌ای برای تولید باقی نمی‌ماند. بی‌برقی و مازوت‌سوزی و هوای آلوده برای مردم و قاچاق بنزین و گازوئیل و کسب ثروت‌های میلیاردی بادآورده برای قاچاقچی‌های نامحترم! به راستی چرا اراده‌ای برای مقابله عبرت‌آموز برای قاچاق سوخت شکل نمی‌گیرد!؟ باور کنید مقابله با قاچاق سوخت نیازی به انواع و اقسام سامانه‌هایی که تابحال مورد استفاده قرار گرفته ندارد، فقط اراده می‌خواهد و بس. به قول آقای قالیباف؛ مهم این است که مسئله قاچاق را به رسمیت بشناسیم و برای آن چاره‌اندیشی کنیم. آری! قاچاق سوخت یک مسئله جدی برای کشور است و بایستی برای آن چاره‌اندیشی کنیم.