قراردادهای فشارافزایی میدان مشترک گازی پارس جنوبی منعقد شد اما ...؛
پای کار بیایید!

وزیر نفت در مراسم انعقاد قرارداد نکات مهمی ابراز داشت که شاید کمتر بدان پرداخته شد. بخشی از سخنان مهم محسن پاک نژاد به شرح ذیل است: «برای رسیدن به تولید روزانه یک میلیارد و ۳۴۰ میلیون مترمکعب گاز در طول چهار سال پیش رو بهطور متوسط سالانه به ۱۹ میلیارد دلار سرمایهگذاری نیاز داریم». «بر اساس برآوردها از سال ۱۴۰۶ سالانه حدود یک فاز پارس جنوبی از تولید این میدان کاسته میشود و با کمال تاسف از دو سال بعد یعنی سال ۱۴۰۸ این عدد به سالانه یک و نیم فاز پارس جنوبی، یعنی چیزی حدود ۴۲ میلیون مترمکعب در روز میرسد، در صورتی که طرح فشارافزایی اجرا نشود». « حدود ۴۰ درصد بنزین تولیدی کشور دستاورد تولید پارس جنوبی است و عدم اجرای طرح فشارافزایی پارس جنوبی سبب تشدید ناترازی حامل انرژی بنزین در کشور میشود».
اما مهمترین سخنان وزیر نفت در فراز پایانی است که میگوید: «از رئیسجمهوری درخواست میکنم تا با تسریع در تنفیذ قراردادها و نهاییسازی تامین مالی با صندوق توسعه ملی و تصویب در شورای اقتصاد، عملیات اجرایی این طرح راهبردی هرچه زودتر آغاز شود».
معنی این جمله کلیدی آن است که گویا هنوز تنفیذ قراردادها و نهاییسازی تأمین مالی با صندوق توسعه ملی نهایی نشده و مشخص نیست که آیا صندوق توسعه ملی برای این پروژه حیاتی اصلا پولی دارد و یا اگر دارد، آیا میخواهد به این پروژه از «نان شب واجبتر» اختصاص بدهد یا نه!؟
در همین حال، موسی احمدی، رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی هم در مراسم عقد قراردادهای فشارافزایی، از دستگاههای تامینکننده مالی همچون صندوق توسعه ملی میخواهد حساسیت موضوع را درک کنند و همانگونه که آقای پاکنژاد پای کار هستند آنها نیز به میدان بیایند. شوربختانه که با این اظهارات مشخص میشود هنوز دستگاههای تامینکننده مالی پای کار نیستند!!
با این اوصاف، نکته نگران کننده این است که با پای کار نیامدن صندوق توسعه ملی حتی با وجود عقد قراردادهای فشارافزایی با چهار شرکت داخلی، فعلا همه چیز روی کاغذ فقط نوشته شده است و عملا پروژه تا تزریق منابع مالی، رنگ اجرایی شدن را به خود نخواهد دید.
حال سوال پایانی این است؛ آیا در حوزه اقتصاد و معیشت، کاری مهمتر از مقابله با ناترازیهای انرژی در کشور وجود دارد؟ ناترازیهایی که در پاییز و زمستان امسال عدمالنفعهای میلیارد دلاری به کشور تحمیل کرد و موجب تکدر خاطر و نارضایتیهای جدی در کشور شد.
نگرانیم و بیم آن داریم قراردادهای فشار افزایی پارس جنوبی هم به محاق ابهام فرو رود و به خیل عظیم تفاهمنامهها و قراردادهای به سرانجام نرسیدهای چون: پالایشگاه شهید سلیمانی، توسعه میادین گازی با سرمایهگذاری پتروشیمیها، پالایشگاه فراسرزمینی، لایه نفتی پارس جنوبی و ... بپیوندد.