ظرفیتهای خالی تولید، مشکل حلنشده پتروشیمی ایران!

مدیرعامل پتروشیمی در خصوص طرحهای توسعهای در سال جاری به ۱۵ طرح پتروشیمی، ۴ طرح تامین خوراک، ۳ طرح تامین سرویسهای جانبی و ۴ پروژه زیرساختی در برنامه بهرهبرداری اشاره و افزوده از این میان تاکنون ۶ طرح به بهرهبرداری رسیده و مابقی نیز در مراحل بهرهبرداری قرار دارند.
در گزارش دکتر عباسزاده به فاز نخست جمعآوری گازهای مشعل بیدبلند و چند ایستگاه تراکم در استانهای خوزستان و کهگیلویهوبویراحمد اشاره شده که با اجرای این پروژه، روزانه حدود ۲.۷ میلیون مترمکعب گاز که پیشتر در مشعلها میسوخت و به هدر میرفت، به چرخه تولید بازگشته و بهعنوان خوراک در واحدهای پتروشیمی مورد استفاده قرار میگیرد.
همچنین از طرح متانول آپادانای خلیجفارس پتروپالایش دهلران (NGL3100) نام برده و تاکید کرده با اجرای آن، روزانه حدود ۴ میلیون مترمکعب گاز از مشعلهای منطقه دهلران جمعآوری شده و مجدداً وارد مدار تولید میشود.
دیگر طرح مورد اشاره مدیرعامل پتروشیمی واحد پلیپروپیلن ارغوان گستر ایلام بود که روزهای گذشته اخبار مربوط به راهاندازی آن در رسانهها منتشر شده بود.
طبق گزارش مدیرعامل پتروشیمی مجموع طرحهایی که امسال به بهرهبرداری خواهند رسید، ظرفیت تولیدی معادل ۹.۸ میلیون تن دارند که با ۶ میلیارد دلار سرمایهگذاری اجرا شدهاند.
اما نکته مهم در صحبتهای آقای دکتر عباسزاده اشاره به مسئله خوراک بهعنوان بزرگترین چالش صنعت در برنامه هفتم توسعه است جایی که وی گفته در حال حاضر حدود ۲۲ درصد ظرفیت نصبشده صنعت بلااستفاده مانده است.
به گفته مدیرعامل پتروشیمی ما به مرز ظرفیت ۱۰۰ میلیون تن رسیدهایم، اما بخشی از این ظرفیت به دلیل کمبود خوراک خالی مانده است.
این چالش تمام دوران گذشته پتروشیمی ایران را شامل میشود حتی دوران طلایی توسعه تاریخی این صنعت و ایامی که شرایط بهگونهای مثبت بود که پتروشیمی ایران در چشمانداز ایران ۱۴۰۰ رسیدن به مقام نخست تولیدکننده محصولات پتروشیمی خاورمیانه را ترسیم و برنامهریزی کرده بود.
اینکه چرا و به چه دلیل شرایط بهگونهای پیش رفت که ارزشآفرینترین صنعت کشور به جای تحقق برنامه استراتژیک طراحی شده گرفتار تامین خوراک شده، موضوعی نیست که در این یادداشت به آن پرداخته شود. پیشنهاد قابل ذکر حضور همه جانبه مدیران و کارشناسان باتجربه این صنعت در کنار آقای عباسزاده است مدیری که از دل این صنعت مراحل رشد و ترقی را مرحله به مرحله گذرانده و اکنون که در بالاترین جایگاه مسئولیت پتروشیمی قرار گرفته دردهای موجود را به خوبی می شناسد و در بهرهگیری از مشاوره مدیران دیروز و چهرههای ماندگار امروز پتروشیمی هرگز تردید نخواهد کرد.
امید است روزی را شاهد باشیم که در گزارش مدیران اعلام شود ظرفیتهای خالی پتروشیمی به حداقلترین مقدار ممکن و در سطح استانداردهای جهانی رسیده است.