1404/07/17
تنفیذ اولین قرارداد بخش خصوصی پتروشیمی با شرکت ملی نفت برای توسعه میادین گازی؛
شاید وقتی دیگر!؟
با گذشت حدود یک ماه از این سخنان امید بخش که تا حدود زیادی ناترازی گازی پتروشیمیها را مرتفع خواهد کرد، اما هنوز از تنفیذ و امضای اولین قرارداد توسعه میادین گازی خبری در دست نیست. بر این اساس، مذاکرات پتروشیمیها با شرکت ملی نفت برای توسعه میادین گازی با چالش‌های ساختاری، بین‌المللی و فنی مواجه است که مهم‌ترین آن‌ها محدودیت‌های ناشی از تحریم‌ها، کمبود سرمایه‌گذاری و پیچیدگی‌های فنی پروژه‌ها است. از مهم‌ترین موانع موجود که تنفیذ در قراردادها را به تاخیر انداخته است می‌توان به بوروکراسی پیچیده، مشکلات در انتقال فناوری‌های پیشرفته (مانند ساخت سکوهای فشاری)، مشکلات در انتقال پول و بیمه صادرات، کمبود سرمایه‌گذاری خارجی به‌رغم مذاکرات متعدد، موانع داخلی و ساختاری اولویت تامین گاز در فصل سرما برای بخش خانگی و مصرف بالا و عدم بهینه‌سازی مصرف گاز در کشور اشاره کرد.
با این اوصاف، هلدینگ‌های بخش خصوصی پتروشیمی با علم و آگاهی نسبت به همه محدودیت‌ها آمادگی خود را برای توسعه پر شتاب میادین گازی در بالادست صنعت نفت اعلام کرده‌اند اما شوربختانه در عمل در عقد قراردادها تاخیر ایجاد شده است. هر چند با پیگیری‌های صورت گرفته، مدت زمان اجرایی قرارداد از چند سال به ۶ ماه کاهش یافته اما در عمل اتفاق عینی و ملموسی رخ نداده است.
به هر حال، مقرر شده بود اولین قرارداد صنعت نفت برای توسعه میادین گازی با دو هلدینگ پتروشیمی پتروفرهنگ و باختر منعقد و تنفیذ شود اما فعلا گویا خبری از این اتفاق مهم و راهبردی نیست. به نظر می‌رسد با توجه به کمبود خوراک پتروشیمیها که منجر به تعطیلی‌های ناخواسته بیش از 100 روز در سال می‌گردد، یکی از بهترین گزینه‌های پیش‌رو برای برون‌رفت از عدم‌النفع‌ها و تعطیلی‌ها، تعامل موثر و سریع بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت‌های پتروشیمی برای توسعه شتابان میادین گازی باشد.