1403/10/01
دكتر سمیع در گفتگو با دانش نفت مطرح كرد؛
درخواست از وزیر نفت برای ابلاغ کارانه در قالب فوق‌العاده مستمر
از سخنان برخی از مسئولان نفتی درباره خدمات سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت گله‌مند است و آن را منطبق بر واقعیات نمی‌داند. می‌گوید: بهتر بود پیش از اینکه موضوعات رسانه‌ای شود، در فضای کارشناسی و به دور از احساسات، مباحث بررسی و کارشناسی دقیق صورت می‌گرفت. دکتر حبیب‌ا... سمیع در عین حال، از اتفاقات تلخی می‌گوید که اغلب پزشکان سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت را آزرده خاطر کرده است. مدیرعامل سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت می‌گوید: انتظار و درخواست من از مقام عالی وزارت نفت این است که سازمان بهداشت و درمان بیشتر حمایت شود و بیشتر مورد توجه باشد و خدمات عزیزان و پزشکان سازمان بیشتر دیده شود. او در این مصاحبه که حدود دو ساعت به طول انجامید از تبعیض آشکاری که در مستمری پزشکان بازنشسته نسبت به سایر کارکنان بازنشسته صنعت نفت وجود دارد گفت و گفت: از دکتر فرزین مینو، معاون جدید توسعه مدیریت و سرمایه انسانی وزارت نفت انتظار دارم درباره این تفاوت فاحش دریافتی، بررسی و رسیدگی دقیقی انجام دهد. دکتر سمیع در این گفتگو به دریافتی‌های منفی! تحت عنوان کارانه پزشکان هم اشاره کرد که اعتراض جدی پزشکان را به همراه داشته است. دکتر سمیع درخواستی عاجل را از وزیر نفت مطرح می‌کند و می گوید: مهمترین درخواستم از وزیر محترم نفت این است که همین کارانه را در قالب فوق العاده مستمر به سازمان ابلاغ کنند که به نوعی جبران مافات شود. او تاکید می کند: ما سقف 60 میلیون را نمی‌خواهیم، حتی اگر نصف سقف مصوب وزارت بهداشت هم به ما بدهند، کفایت می کند تا از شرمندگی پزشکان عزیز دربیاییم. خواندن این گفتگو را به خوانندگان عزیز توصیه می گنم.
جناب دکتر سمیع، اخیرا معاون جدید توسعه مدیریت و سرمایه انسانی وزیر نفت در مصاحبه‌ای، هر چند بر عدم واگذاری و ماندن سازمان بهداشت و درمان و تعطیل‌بردار نبودن خدمات بهداشت و درمان تاکید کرد اما برخی اظهارات ایشان، بر ابهامات افزود، از جمله آنکه جناب فرزین مینو در این مصاحبه به نوعی به نقد عملکرد سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت پرداخته و گفته؛ «نظام بیمه‌ای کنونی کارکنان صنعت نفت، نظام بیمه‌ای موثری نیست و دسترسی کارکنان به طیف وسیعی از ارائه‌دهندگان سرویس‌های خدماتی ایجاد نشده و اگر هم ایجاد شده با هزینه بالایی ایجاد شده است». ایشان در ادامه عنوان داشته اند؛ «نظام بهداشت و درمان شامل ارائه‌دهنده خدمت، خرید خدمت و سیاستگذاری است و سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت به این سه مورد خوب عمل نکرده است و نباید وارد حوزه خرید خدمت و سیاستگذاری می‌شد و ...». من در مصاحبه هایی که در گذشته با جنابعالی داشته ام، همواره دغدغه جنابعالی این بوده است که بهترین خدمت را با بالاترین کیفیت را به خانواده صنعت نفت ارائه دهید. آیا معاونت جدید وزارت نفت پیشنهادات بهتری برای سازمان دارند؟ در حقیقت پیشنهاد موثر شما چیست؟
ضمن عرض سلام، قبل از پاسخ دادن به سوال شما، من ترجیح می دهم اول یک نکته‌ای را بیان کنم و آن هم اینکه عذرخواهی کنم به لحاظ وقفه‌ای که در ارتباط با همکاری سازمان با نشریه وزین دانش نفت پیش آمد. به لحاظ ملاحظات قانونی که در این زمینه وجود داشت و بخشنامه ای که مقام عالی وزارت نفت به کل زیر مجموعه های وزارت نفت ابلاغ کردند و ما هم مکلف به اجرا بودیم. در نتیجه ناچار بودیم که در واقع به این شکل عمل کنیم. منتها حقیقتا نقش «دانش نفت» در اطلاع رسانی دقیق نقشی شایسته بوده است. اخیرا در یک مصاحبه ای با یکی دیگر از مسئولان سایت‌هایی که در زمینه خبررسانی کار می‌کنند، عرض کردم: ببینید! شما امانت‌دار هستید و وظیفه دارید اطلاعات صحیح را در اختیار مردم قرار بدهید، فرافکنی، تشویش اذهان و اینکه ما یک بخش از خبر را منقطع انتخاب کنیم و یا اینکه به یک شکلی اطلاع رسانی بکنیم که برداشت کلی از مطلب به گونه ای دیگر باشد، واقعا این کار زیبنده اصحاب رسانه نیست، اما خوشبختانه در مدت چهار- پنج سالی که من به عنوان مسئول سازمان حضور داشته ام، هیچ گونه مشکلی را با نشریه دانش نفت نداشتیم و اخبار سازمان به درستی و خارج از حاشیه ها و مسائل و مشکلات موجود، اطلاع‌رسانی شده و به خوبی برای مخاطبین انعکاس پیدا کرده است که این خیلی ارزشمند است و بنده برای این مهم، جایگاه ویژه ای قائل هستم. چون واقعا در این شرایط سخت، نقش اصحاب رسانه بسیار مهم است. به هر حال انشاءا... که این همکاری با دانش نفت تداوم پیدا کند و نشریه شما تقویت شود و شما بتوانید کماکان در زمینه اطلاع رسانی خدماتی که وزارت نفت در حوزه های مختلف انجام می دهد، کماکان پیشرو و فعال باشید و به خوبی در این حوزه رسالت و وظیفه خودتان را انجام بدهید.
به هر حال در شرایطی که مردم تحت فشار هستند و یکی از مسائل و مشکلات جدی، حوزه خدمات بهداشتی- درمانی است که خیلی مهم است. روز یکشنبه گذشته اهواز بودم. خوب یک نگرانی وجود دارد که بعضی از مدیران عامل شرکت‌های فرعی مطرح می کنند که قضیه و فرجام سازمان بهداشت و درمان چه هست؟ آنها ابراز می کردند که ما اخباری دال بر واگذاری سازمان می شنویم. خوب وقتی هم آقای دکتر مینو می آیند و اظهار می کنند که واگذاری در کار نیست، در حقیقت همین تکذیب کردن ایشان هم یعنی اینکه مگر قرار بوده این سازمان واگذار بشود که حالا ایشان تکذیب می کنند؟ هم اکنون یک بحث های این شکلی مطرح است که به دنبال خودش حواشی خاصی را ایجاد خواهد کرد.
در همین حال، یکی از نگرانی های جناب آقای مهندس زنگنه، وزیر محترم نفت این است که سازمان بهداشت و درمان، یک مقدار پر هزینه است و سرانه ای که دریافت می شود و بودجه سالیانه ای که هزینه می شود، درواقع از حد متعارف نرم کشور بالاتر است و به یک شکلی بهتر است این موضوع مدیریت شود. خوب، یک بخشنامه ای را جناب آقای وزیر در دی ماه سال 93 ابلاغ کردند که شامل راهبردهای بهداشت و درمان صنعت نفت بود. آن زمان به لحاظ اینکه صندوق ها آمادگی اجرای این ابلاغیه را نداشتند، مسکوت ماند، اما سازمان در این خصوص همه گونه همکاری را انجام داد. جلسات متعددی با صندوق های بازنشستگی برگزار شد، ولی شرایط خاص مالی صندوق به گونه ای بود که در واقع آمادگی شرایط بیمه گری و درواقع پذیرش اسناد درمانی سازمان را نداشت. کماکان در طول این چند سال، آقای وزیر بر روی این قضیه گله مند بودند که به هر حال یک دستور العمل و بخشنامه ای داده شده است و این بخشنامه چرا اجرایی نشده است. این مهم خواسته قلبی ایشان بود و ما هم آمادگی مان را برای اجرای این بخشنامه اعلام کرده بودیم، اما همانطور که گفتم صندوق ها در آن مقطع زمانی برای این کار آماده نبود که خوب حالا و در مقطع کنونی، صندوق ها هم اعلام آمادگی کرده اند و انشاءا... این برنامه مطابق با منویات ایشان به سرعت اجرایی خواهد شد.
منتها اینکه برگردیم به گذشته و جناب آقای دکتر مینو اظهار بکنند که سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت در این زمینه بد عمل کرده و یا اینکه نباید به حوزه خرید خدمت ورود می کرد، خوب، ببینید! ما تا حالا یک وظیفه‌ای را بر اساس اسناد بالادستی داشته‌ایم. ما اگر ورود به حوزه خرید خدمت کردیم و با 1300 مرکز قرارداد بستیم، در جاهایی که امکانات ملکی نداشتیم، وارد عمل شده ایم و این درست بر مبنای آن چیزی بوده است که در اساسنامه سازمان ذکر شده است. یعنی اساسنامه به ما تکلیف کرده که خدمات درمانی را برای پرسنل صنعت نفت تأمین کنیم. حالا در یک جاهایی که امکان خرید خدمت هست، خرید خدمت، آن جاهایی که امکان ملکی داریم، ما امکانات ملکی مان را توسعه بدهیم. بنابراین این اتفاق از سال 1377 و شکل گیری شرکت جاری بوده و در زمان مدیریت بنده هم رخ نداده است و از همان زمان این تکالیف و اساسنامه شرکت از بالادست به سازمان ابلاغ شده است و ما هم در این راستا عمل کرده ایم و ما همان رویه گذشته را منطبق با اساسنامه دنبال کرده ایم، ضمن اینکه اتفاق جدیدی که رخ داده است این است که در راستای صرفه و صلاح سازمان، این کار را در همه زمینه ها مدیریت کرده ایم.
به هر حال تا پیش از این، در کل کشور خرید خدمت برای بازنشستگان محترم از طریق سازمان بهداشت و درمان انجام می شد و صندوق بازنشستگی نفت قرارداد مستقیمی با مراکز درمانی خارج از سازمان نداشت. در طول دو - سه سال اخیر است که این صندوق به صورت مستقیم در شهرستان‌ها قرارداد بسته و از طریق سازمان خرید خدمت می‌کرد. فکر می‌کنم صندوق‌های بازنشستگی نفت فقط در تهران و شاید از پانزده - شانزده سال پیش اقدام به عقد قرارداد با یک سری بیمارستانهای خصوصی برای بازنشسته ها کرده بود و همین امر به لحاظ اینکه بخش قابل توجهی از بازنشستگان در سطح شهر تهران هستند، رضایتمندی خوبی را ایجاد کرده بود و این رضایتمندی هم بالطبع به مدیران ارشد وزرات نفت و تشکیلات آن در مرکز تهران منتقل و انعکاس خوبی را ایجاد کرده است.
در نتیجه اقدامی را که در سال اول ورودم به سازمان انجام دادیم، همین کار را برای شاغلین در سطح شهر تهران انجام دادیم و با 20 بیمارستان خصوصی درجه یک مشابه قراردادی که با صندوق بازنشستگی بود، قرارداد بستیم و برای شاغلین عزیز صنعت نفت خرید خدمت کردیم. سعی کردیم تقریبا همان قرارداد را ایجاد کنیم که شاغلین هم درواقع اجباری نداشته باشند که به بیمارستان نفت تهران مراجعه کنند و اگر مایل بودند در قالب قراردادی که ما داشتیم از بخش خصوصی یا دولتی بیرون استفاده کنند و البته بایستی آن فرانشیز های مصوب را هم پرداخت کنند. تفاوتش این بود که اگر پرسنل به سازمان می آمدند، خدمات کاملا رایگان بود و در بیمارستانهای سازمان در بخش خصوصی، فرانشیزی به آن تعلق می‌گرفت. در نتیجه سازمان این تسهیلات را فراهم کرده و این در راستای افزایش رضایت مندی و بر اساس تکالیف اسناد بالادستی بوده است. بنابراین تحت هیچ شرایطی سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت خارج از آن سیاست های کلی که در چارچوب اساسنامه به ما ابلاغ شده، حرکتی نکرده است. نکته بعدی اینکه گاهی وقتها بحث به این شکل مطرح می شود که سازمان چون خودش متولی عقد قرارداد با مراکز خصوصی و یا مراکز طرف قرارداد است و خرید خدمت را در واقع سازمان انجام می دهد، این باعث می شود که به نوعی اولا هزینه مراکز طرف قرارداد را دیر پرداخت کند و دوما اینکه آن بخشی را که بیمار یا مراجعه کننده باید پرداخت کند، آن بخش را به طرقی به صورت غیر متعارف افزایش داده است. در واقع آن بخش «پرداخت از جیب مردم» زیادتر و قابل توجه است. در نتیجه اینگونه بحث می شود که سازمان این اقدام را عمدا انجام داده است که بر این اساس پرسنل را وادار بکند که بیایند و از خدمات مراکز ملکی استفاده کنند، در صورتیکه واقعیت قضیه این نیست. واقعیت این است که هر سال، هیات وزیران تعرفه مصوبی را برای بخش دولتی، خیریه، دولتی غیر دانشگاهی و خصوصی تصویب و ابلاغ می کند. یعنی تعرفه خدمات بهداشتی و درمانی در بخش خصوصی را هر سال هیات وزیران مصوب می کند و ما موظفیم طبق آن قانون و مصوبه، اگر کسی از خدمات بخش خصوصی استفاده کرد، طبق همان تعرفه مصوب، بایستی به او پرداخت کنیم. خوب گاهی برای بخش خصوصی، این تعرفه خدمات بهداشتی و درمانی به صرفه و صلاحش نیست و بعضی از پزشکان ممکن است دقیقا رعایت این تعرفه های مصوب را نکنند و ما هم بالطبع نمی توانیم خارج از این تعرفه پرداخت کنیم. این مشمول کسورات می شود و چون آن پول باید به بیمارستان بخش خصوصی پرداخت بشود، لاجرم از جیب مردم پرداخت می شود. در نتیجه، مبنا این نیست که سازمان به عمد بیمار را وادار کند که از مراکز ملکی استفاده کند. از طرفی، شاید هم حق با بیمارستان های بخش خصوصی باشد. چون شما ملاحظه می کنید، امسال در خوش بینانه ترین حالت بالای بیست درصد تورم وجود دارد. خوب مصوب هیات وزیران برای تعرفه ها چه مقدار بوده است؟ هیات وزیران تعرفه ویزیت را پنج درصد و ضریب K که واحد اعمال جراحی و بسیاری از کارهای پاراکلینیک با آن سنجیده می شود را 5/2 درصد افزایش داده است! طبیعی است که بخش خصوصی با این تعرفه های مصوب سرپا نمی ماند و مجبور است برای جبران هزینه های مازاد، فکر دیگری بکند و بالطبع متاسفانه در صورتحسابها، بسیاری از این هزینه ها بر می گردد که باید از جیب مردم پرداخت شود. به هر حال ما هم در بخش دولتی هستیم و باید قوانین دولت را رعایت کنیم و اجازه نداریم ریالی بالاتر از تعرفه خصوصی پرداخت داشته باشیم.
جناب دکتر، به نظر می رسد اهمیت کار در سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت برای برخی از مسئولان وزارت نفت به درستی تبیین نشده است؟
شاید بخشی از این بحثی که من می کنم، قدری گلایه آمیز باشد ولی شاید بخشی از آن را نیاز باشد بگویم. حتی اینقدر از نظر من با اهمیت است که در ابتدای مصاحبه باید می گفتم. درخواست و انتظار من از مقام عالی وزارت نفت این است که سازمان بهداشت و درمان بیشتر حمایت شود و بیشتر مورد توجه باشد و خدمات عزیزان و همکاران ما بیشتر دیده شود. واقعا همه همکاران ما زحمت می کشند. وقتی سال گذشته یک بررسی صورت گرفت که بیمه ها با همین سرانه، خدمت رسانی را بر عهده بگیرند، هیچ بیمه ای قبول نکرد. یک بیمه هم که پذیرفت، سرانه ای را مشخص کرد که بیش از این درصدی بود که الان ما داریم دریافت می کنیم. در واقع همکاران ما در همه جای کشور دارند زحمت می کشند. هفته پیش روز پرستار بود که جا دارد از همه همکاران حوزه پرستاریتقدیر و تشکر کنم ، ولی واقعا کف نیروهایمان نیروهای پرستاری هستند که اینها چهارسال تحصیلات دانشگاهی دارند و مدرک آنها لیسانس است، یعنی شما در کمتر سازمان و شرکتی اینقدر نیروی تحصیل کرده دانشگاهی با تحصیلات بالا در نفت سراغ دارید و از آن طرف، شکل خدماتی که این عزیزان در همه برهه های زمانی خاص ارائه می کنند. چند نفر از کارمندان نفت روز سیزده بدر یا موقع تحویل سال سر کارند؟ شما موقع تحویل سال بروید و به یکی از بیمارستانها سر بزنید. همه پرستارها، همه پزشکان سرکار و همه مشغول به کار هستند. چون نوع خدمات به گونه ای است که ما اصلا نمی توانیم حتی در بعضی مواقع تعطیل باشیم. مثل وقتی که زلزله می آید یا گردو غبار می شود و یا اتفاقی می افتد و مدارس و ادارات و بانکها و همه شرکتها و سازمان های دولتی و کارمندان تعطیل می شوند، ما برعکس مرخصی ها را هم لغو می کنیم و آماده باش می دهیم و همه کارمندهای ما باید سر کار باشند. کارکردن در این سازمان این شرایط ویژه را دارد، بنابراین من واقعا انتظار ندارم که حمایت نشویم. من واقعا خودم روزهای گذشته و ماههای گذشته شرمنده همکارانم بوده‌ام. به‌ویژه پزشکان.
شرمندگی بابت چه موضوع خاصی؟
در بحث کارانه پزشکان، شرمنده همکارانم هستم. کارانه یک قانون در کشور است که در همه جای دنیا هم این موضوع اجرا می شود، از جمله در کشور ما، در وزارت بهداشت، در بخش خصوصی و در بخش دولتی، در ارتش، سپاه، تأمین اجتماعی و ... . کارانه یک پرداختی قانونی است که بخشی از عملکرد پزشک در قالب کارانه به او پرداخت می شود. این رقم برای پزشک های ما و مثلا برای یک پزشک جراحی که ممکن است ماهیانه 30 تا 40 عمل جراحی سنگین انجام بدهد،رقم قابل توجهی نیست و سقف این رقم شاید مثلا 16 تا 17 میلیون تومان باشد. این عزیزان دارند به این شکل کار می کنند و ما سقف پرداخت کارانه ای که به اینها داریم 17 میلیون تومان است که البته این رقم هم محقق نمی شود، چون با توجه به سقفی که گذاشته اند، قاعدتا مبلغی از آن به سقف می خورد و امکان پرداخت را ندارد. اما با کمال تاسف، ما هنوز برای پرداخت این کارانه حداقلی به پزشک هایمان مشکل داریم و ماه گذشته نتوانستیم این کارانه را به موقع پرداخت کنیم و به صورت علی الحساب به همکاران پرداخت صورت گرفت. وقتی علی الحساب پرداخت کردند، این ماه دو کارانه تغذیه شد، مالیات تصاعدی، کسر مازاد بر سقف و عملا کسر آن علی الحسابی که ماه قبل پرداخت شده به ان خورد و نتیجه این ماه این شد که برای کارانه 40 درصد از 750 پزشکی که ما در کل سازمان داریم، مشکل پیش آمد. شما حساب کنید که در این ماههای پایانی سال و با این همه مشکلات معیشتی، پزشکان ما دریافتی شان منفی شد! و «استیت منت منفی» گرفتند و یا دریافتی 700 هزار تومان! یک میلیون تومان و منفی دو و نیم میلیون تومان!
پزشکی هفته گذشته در بیمارستان به من مراجعه کرده و می گوید: آقای دکتر، من دیگر کار نمی کنم تا تکلیفم روشن بشود. من چک مدرسه بچه ام را دارم، قسط بانک دارم. تنها درآمد ثابتی هم که دارم از اینجاست. ممکن است مطب هم داشته باشم و کار خصوصی هم بکنم، ولی آنها هیچ کدام پرداخت ثابتی که من بتوانم روی آن حساب بکنم، نیست. من پرداخت ثابت را از جایی که کارمند رسمی اش هستم دارم. بعد هم می گوید من همه کاری می کنم. شما بررسی کنید. همه کارهایی که یک پزشک متخصص باید در مراکز ما انجام بدهد این افراد دارند انجام می دهند و واقعا هم از جان و دل انجام می دهند. یک مثال از خودم می زنم؛ من پزشکی هستم که در حوزه گوارش کار می کنم. اگر در بخش خصوصی آندوسکوپی انجام بدهم. 500 هزار تومان در قالب کارانه به من می دهند، در اینجا قرار است 50 تومان یعنی یک دهم این مبلغ را بگیرم، ولی برای دریافت همین مبلغ هم اگر و اما داریم. خوب به چه صورت می توانیم برای پزشکانمان انگیزه ایجاد کنیم؟ چه طور انتظار داریم که اینها بیمار را تکریم کنند و اهمیت بدهند و کار حرفه ای و تخصصی شان را به موقع انجام دهند؟ چه طور انتظار داریم که پزشک متخصص جراحی مغز و اعصاب را در ساعت 2 نیمه شب از خواب بیدار کنیم و بعد بگوییم یک بیمار ضربه مغزی را آورده اند بیمارستان نفت؟! پزشک آنکال ما موظف است و در قانون پیش بینی شده که ظرف 20 دقیقه باید بر بالین بیمار حاضر شود، یعنی وقتی یک بیمار ضربه مغزی به بیمارستان می آورند، از زمانی که به پزشک آنکال در خانه اش خبر می دهند، ایشان 20 دقیقه وقت دارد که به بیمارستان بیاید و مریض را ببیند و در این فاصله هم برای مریض باید سی تی اسکن، MRI، و هرکار دیگری که لازم است، انجام شود. شما فکر می کنید که ما چقدر «حق آنکالی» به پزشک جراح مغز و اعصاب که برای یک عصر و شب می ایستد، پرداخت می کنیم؟ 20 تا 25 هزار تومان!! این حق آنکالی عصر و شب پزشکان متخصص ماست!!
پس چرا نسبت به سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت اینقدر بی مهری و هجمه وجود دارد؟
خواهشم این است که آقای دکتر مینو این قضیه را بررسی کنند. تقاضای من از شخص دکتر مینو این است که این قضیه را بررسی کنند و ببینند متوسط دریافتی مستمری پزشکان بازنشسته سازمان بهداشت و درمان با لیسانسه های وزارت نفت، شرکت ملی نفت، شرکت ملی گاز یا کل وزارت نفت از صندوق بازنشستگی نفت به چه میزان است؟ و کدام یک بیشتر مستمری می گیرند؟ پزشک های ما حداقل هفت سال تحصیلات دانشگاهی داشته اند. همین جراح اعصاب که خدمتتان عرض کردم 14 سال دانشگاه درس خوانده تا شده جراح مغز و اعصاب و پنج تا هفت سال دوره تخصصی جراح مغز و اعصاب طول می کشد. 7 سال هم پزشک عمومی بوده و 12 سال هم خوانده تا دیپلم گرفته است. یک چنین فردی با این سطح از دانش و تخصص، مستمری دوره بازنشستگی اش بین 3 تا 4 میلیون تومان است!!
واقعا؟
بله
این عدد که خیلی کمتر از لیسانسه وزارت نفت است؟
بله. من تقاضایم از شخص آقای مینو این است که این موضوع مهم را بررسی کنند. خیلی از پزشکان ما به لحاظ همین دوره تحصیلی طولانی، معمولا دیر استخدام می شوند و چون دیر استخدام می شوند، پایه حقوقشان پایین است و این نکته خیلی مهمی است.
پس به نظر می رسد، آینده پزشکان استخدام شده در سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت نامعلوم و بعضا تلخ است؟
ما الان پزشکان متخصصی داریم که کم هم نیستند. پزشک متخصص که بازنشسته شده و مستمری اش زیر 3 تومان و زیر 5/2 میلیون تومان است. اینها فنی دیده نشده اند و به هر شکل پایه حقوق ها بسیار پایین است. من حتی می توانم خودم را مثال بزنم؛ به عنوان کسی که سابقه معتبر بازنشستگی دارد و حدود 27 سال سابقه عمدتا هم در رسته مدیریتی بوده ام -یعنی مسئول بیمارستان، مسئول پلی کلینیک و مسئول بخش داخلی بوده ام- پایه حقوق ام هم همین قدر است؛. 3 تا 5/3 میلیون تومان! همه پزشکان همین وضعیت را دارند. من مخصوصا خودم را گفتم چون اجازه ندارم شخص دیگری را بگویم. باید کلی بگویم، ولی آقای دکتر مینو بروند بررسی بکنند و ببینید متوسط پایه حقوق پزشکان سازمان و همین 750 پزشک رسمی را مقایسه بکنند با لیسانسه های وزارت نفت. من نمی گویم که عمومی و متخصص را هم جدا کنند، همه را با هم ببینند. این یک خواسته جدی است. ما اگر می گوییم سازمان درست خدمت نمی دهد و انتقاد می کنیم، به هر حال خواسته های اینها را هم باید در نظر بگیریم. کسانی که شبانه روزی دارند در این سیستم زحمت می کشند. شما همین امروز تشریف ببرید پلی کلینیک مرکزی بیمارستان نفت تهران که روزانه 1000 تا 1500 مراجعه کننده به صورت مستقیم دارد یا در پلی کلینیک آزادی، همین طور روزی 1000 نفر ما مراجعه کننده داریم.
واقعیت این است که همکاران ما دارند در همه مراکز زحمت می کشند. ببینید، من فکر می کنم چند ماه پیش بود یک بازدیدی از سکوی SPQ1 داشتم. ما پزشک شبانه روزی در آن جا داریم یعنی در وسط دریا، خوب این پزشک حمایت می خواهد. این پزشک باید پایه حقوقش دو میلیون تومان باشد؟! ما چه انتظاری از سازمان داریم؟ من شرمنده همکارانم هستم. فقط می توانم در یک کلمه بگویم که دیروز که در بیمارستان تهران بودم و چند نفر از پزشکان به من مراجعه کردند و گفتند: آقای دکتر! در این شرایط به ما استیت منت منفی دادند، ما هر ماه بالاخره 16 یا 17 میلیون تومان می گرفتیم و ما روی این عدد حساب می کردیم و یک دفعه این ماه دریافتی مان منفی است. جالب است که با امور مالی نفت هم صحبت می کنیم می گویند: قابل اصلاح نیست! این هر ماه به سقف می خورد و این رویه تا اردیبهشت سال 98 ادامه دارد و اردیبهشت 98، سال مالی بسته می شود و حساب و کتاب می کنند و آن ماهی را که نگرفته اند، به آنها پرداخت خواهد شد. آیا این منطقی است که در این شرایط سخت معیشتی با پزشک مان اینگونه برخورد کنیم؟ الان شرایط خیلی از پزشکان ما مانند همه مردم است. یک دفعه فرض کنید که در این شرایط سخت معیشتی، دریافتی که یک فرد مثلا انتظارش روی 14، 15، 16 میلیون تومان در ماه بوده یک دفعه دریافتی اش بشود 700 هزار تومان و یا دریافتی اش منفی بشود. این شرایط، کار را برای همکاران ما خیلی سخت می کند. من نمی دانم چه جوابی به این عزیزان بدهم. واقعا منطقی نیست با یک قشر فرهیخته تحصیلکرده که بدون ادعا سرش را پایین انداخته و دارد کار انجام می دهد، اینگونه برخورد کنیم. شما می دانید که کار کردن در محیط های درمانی انصافا سخت است. شما وقتی یک مریض در حین عمل جراحی، یا حین آنژیوگرافی، آندوسکوپی یا هر کار دیگری که برایش انجام می شود، مشکلی برایش پیش بیاید و مثلا فشارش بیافتد یا ضربان قلبش بیافتد، آن پزشک در آن لحظه خودش یک سکته می زند تا مریض را برگرداند. استرس و فشار بی امانی به آن پزشک وارد می شود که بتواند مریض اش را نجات بدهد و بتواند کار درست را انجام دهد. خوب این خیلی بد است که ما با پزشک هایمان این طوری رفتار کنیم و این شکلی با آنها برخورد کنیم. آن از وضعیت پایه حقوقشان و این هم از وضعیت کارانه شان.
آیا میزان تخصیص کارانه و سقف آن مشخص است؟
سقفی که شورای حقوق و دستمزد به عنوان کارانه برای پزشکان، خارج از حقوق و مزایا تعیین کرده و به وزارت بهداشت نیز ابلاغ کرده است 60 میلیون تومان است. این مبلغ در دیماه 95 که حقوق های نجومی مطرح شد، ابلاغ گردید چه اینکه تا پیش از آن کارانه های 80 تا 100 میلیونی داده می شد. ولی ما یک کارانه 16، 17 میلیون تومانی را هم نمی دهیم! این شرایط را برای من به عنوان مسئول سازمان بسیار سخت می کند.
از وزیر نفت چه انتظار و درخواستی دارید؟
من اولین و مهمترین انتظار، درخواست و اولویتم از وزیر محترم نفت این است که همین کارانه را در قالب فوق العاده مستمر به سازمان ابلاغ کنند که به نوعی جبران مافات شود. ما سقف 60 میلیون را نمی خواهیم و حتی اگر نصف سقف وزارت بهداشت یعنی سی میلیون تومان را هم به ما بدهند، کفایت می کند. وزیر محترم کارانه را به ما ابلاغ کنند که ما بتوانیم این کارانه را به پزشک هایمان بدهیم. چون انصافا سازمان های بیرونی دارند این کارانه را می دهند. من از تامین اجتماعی، وزارت بهداشت، ارتش، نیروهای مسلح، سپاه و ... اطلاع دارم و آنها تا سقف 60 میلیون تومان را پرداخت می کنند. اینها دارند این پرداخت ها را انجام می دهند و فکر می کنم برای اینکه بتوانیم انگیزه کارکنان را حفظ کنیم و برای اینکه بتوانیم اینها را دلگرم به کار کنیم، لازم است که این کمک را به آنها کنیم که اینها کماکان بتوانند انگیزه کاری داشته باشند. این مشکل بسیار جدی است و تقاضایم از وزیر محترم نفت این است که این موضوع مهم را با تدبیر خویش حل کنند.
آقای دکتر، بیان واقعیت های موجود در شاکله بهداشت و درمان کشور بسیار مهم و روشنگرانه است؟
بله! همان دیدگاهی که فکر می کنم پنج شش سال پیش، جناب آقای دکتر هاشمی، وزیر سابق بهداشت داشتند که با این دیدگاه طرح تحول سلامت را طراحی کردند. دکتر هاشمی گفتند ما بیاییم دستمزدها را واقعی کنیم که بتوانیم زیرمیزی ها را حذف کنیم و من بتوانم به یک پزشک تحکم بکنم که تو حق نداری زیرمیزی بگیری، اما تا زمانی که دستمزدها را واقعی نکرده ایم، به هیچ وجه نمی توانیم این کار را انجام بدهیم. به هرحال این ها مسائلی است که من فکر می کنم شاید نیاز بود قبل از اینکه جناب آقای دکتر مینو اینها را رسانه ای بکند، حداقل نظر ما را می گرفتند. نگاه بنده این است که ایشان بررسی کنند که آیا تا به اکنون خلاف اسناد بالادستی، رویه ای را داشته ایم؟ آیا ما اشتباه کردیم و اگر دیدگاه ایشان است که تا حالا سیاست این بوده و شما هم درست رفتید، ولی از این حالا به بعد تصمیم بر این است که این دیدگاه تغییر کند و شرایط به گونه ای دیگر بر سازمان بهداشت و درمان حاکم بشود، این هم فکرم می کنم شاید قبل از اینکه رسانه ای بشود، لازم است یک مقداری در جلسات کارشناسی، بررسی دقیق تری صورت گرفته و ابعاد قضیه روشن شود. چون مردم روی این حوزه بسیار حساسند، من همیشه می گویم حوزه بهداشت و درمان از نان شب مردم واجب تر است. به هر حال خدمات بهداشت و درمان از حساسیت بالایی برخوردار است. به هرحال وقتی یک فرد دچار بیماری می شود، از یک بچه کوچک گرفته تا یک فرد مسنی که ممکن است بیماری قلبی، یا خدایی نکرده سرطان یا هر بیماری تهدید کننده حیات داشته باشد، برایش مهم است که خدمات درخور و مناسب در حوزه درمان به او داده شود. در نتیجه لازمه‌اش این است که خیلی با احتیاط صحبت کنیم و مردم را در این زمینه نگران نکنیم.
جناب مینو البته اشاره کرده اند؛ «تا زمانی که راهکار جایگزین مناسب تست شده‌ای برای ارائه خدمات به کارکنان در نظر گرفته نشود، خدمتی قطع نمی‌شود یا کاهش و تغییر نخواهد داشت، اگر هم قرار بر تغییر بخشی از ارائه خدمات در سازمان بهداشت و درمان در آینده باشد، کارکنان این اطمینان را داشته باشند که اول جایگزین مناسب تست و نظرسنجی می‌شود و هر گاه اطمینان حاصل شود که تغییر در این سازمان برای ارائه خدمات هیچگونه ضربه‌ای به خانواده‌ها و همکاران نمی‌زند، عملیاتی می‌شود». می خواهم بدانم پیشنهاد مشخص جنابعالی برای ایجاد آرامشی که می گویید از نان شب هم واجب تر است، چیست که بر اساس آن هم نظر وزیر محترم نفت از حیث هزینه ها و مدیریت هزینه جلب شود و هم نظر معاون جدید توسعه مدیریت و منابع انسانی؟
ببینید! راهکار مشخص هست و ما کاملا می توانیم این قضیه را مدیریت کنیم. ابلاغیه راهبردی آقای وزیر در این قضیه خیلی راهگشاست و کاملا قابلیت اجرا دارد و این را با همکاری صندوق ها می توانیم اجرا کنیم. ما در طول این چهارسال اخیر هم، در جهت همین ابلاغیه حرکت کرده ایم. اگر شما صورتجلسات هر شش ماه یکبار ما را به روسا و مناطق کل کشور ملاحظه بفرمائید، می بینید که در همه این ها یکی از محورهای اصلی بحث در این جلسات، تخصیص بودجه بر اساس عملکرد بوده است. یعنی عملکرد و همان چیزی که الان در کل کشور هم حاکم است. شما ملاحظه می فرمائید که از سال گذشته و بودجه 97 و بودجه 98 که ابلاغ شده است، دیگر می خواهند بودجه را از آن دیدگاه سنتی خارج کنند. «بودجه بر مبنای عملکرد» چیزی است که الان شعار دولت هم هست و در بحث بودجه به صورت عملیاتی به این قضیه عمل می کند. ما چهار سال پیش این کار را کردیم و شروع کردیم. ابلاغیه آقای وزیر هم دقیقا همین را می گوید و می گوید: شما فقط هزینه عملکردتان را بگیرید. این مهم به سازمان کمک می کند که خودش را به اصطلاح بهره ورتر و کارآمد تر کند و از طرفی اقتصاد درمان هم باید رعایت بشود و هزینه های مازاد و اضافه را بتواند کمک کند. به هرحال شاید در گذشته نفت شرایط دیگری داشته است. می خواهم برای شما مثالی بزنم: فرض بفرمائید ما در شهر آبادان 12 پلی کلینیک و بیمارستان 500 تخته داشتیم و همین طور در شهر مسجد سلیمان و خیلی از شهرهای دیگر جنوب و بسیاری از خدمات به مردم بومی داده می شد و خدمات فراوانی ارائه می شده است و شرایط به گونه ای بوده که خیلی حساب و کتابی در کار نبوده است. این امکان فراهم بوده که خدمات گسترده ای به همه جامعه ارائه شود، اما امروزه دیگر نمی شود واقعا در یک شهری هم که برخوردار است یا یک شهر دانشگاهی که امکانات دولتی و خصوصی هم دارد، خوب من نمی توانم یک کلینیک داشته باشم که مثلا سی تا کارمند و پرسنل دارد و مثلا پرستار، پزشک و پیراپزشک و پذیرش و غیره و این کلینیک روزی فقط 15 نفر مراجعه کننده داشته باشد. دیگر منطقی پشت این کار نیست. بنابراین اجرای ابلاغیه به ما کمک می کند که سازمان موارد پرهزینه اش را به سمت کوچک کردن و کاهش دادن هزینه ها ببرد.
آیا این کوچک‌سازی نارضایتی ایجاد نمی کند؟
به نظرم نه. علت این که می گویم در طول سه چهار سال گذشته هم به ابلاغیه جناب وزیر عمل کرده ایم همین است. ما در عین حالی که هر فاز گازی که در عسلویه افتتاح شده است، در آن فاز یک درمانگاه به ما تحویل شده است و ما آن را راه انداخته ایم، یعنی در واقع این جاها را توسعه دادیم، اما در کنارش کلینیک بندرعباس را هم تعطیل کردیم. کلینیک یزد را هم تعطیل کردیم. یزد یک شهر بزرگ دانشگاهی است. این همه امکانات بخش خصوصی و دولتی در آنجا وجود دارد و فقط یک شرکت پخش و یک شرکت گاز از صنعت نفت در آن جا هست که آن هم بخش عمده اش در حال وگذاری است و ضرورتی ندارد که ما آن جا یک کلینیک یا یک درمانگاه داشته باشیم. در حالی که این همه امکانات در بخش دولتی و خصوصی فراهم است و آنجا خرید خدمت قطعا به نفع ماست، در نتیجه این نارضایتی ایجاد نمی کند. این دیدگاه، دیدگاه کارشناسی و منطقی است و ما استقبال می کنیم و انشاءا... به سمت اجرای کامل این منویات حرکت خواهیم کرد.
آیا بودجه سازمان کفاف خدمات بهداشتی و درمانی به پرسنل صنعت نفت را می دهد؟
بودجه ما بر مبنای سرانه است، یعنی 13% سرانه کارکنان نفت، 13% حقوق و مزایای هر شاغل را به سازمان می دهند و این می شود کل بودجه سازمان. ما باید با این بودجه خودمان را اداره کنیم. این در حالی است که در طول چهار سال گذشته حدود 14 هزار نفر از کارمندان وزارت نفت بازنشسته شده اند و تقریبا هم کسی جذب نشده است. 14000 نفر یعنی 14000 تا 13% سرانه از سازمان کسر شده است ولی سازمان با همان شرایط قبل و با همان کیفیت خدمات و با همان سطح در حال خدمات رسانی است. چون این پرسش خیلی مهم است که چرا خدمات ما گران است؟ پاسخ این است که اولا خدمات سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت برای پرسنل عزیز صنعت نفت بدون سقف و بدون فرانشیز است. دوم اینکه خیلی از حوزه های دیگر را که بیمه های دیگر پوشش نمی دهند، ما پوشش می دهیم. شما مستحضر هستید که خدمات دندانپزشکی را حتی خیلی از بیمه های تکمیلی هم پوشش نمی دهند اما این خدمات با رعایت ضوابط و تعرفه های مصوبی که در این حوزه وجود دارد، در سازمان بهداشت و درمان پوشش داده می شود.
شما می دانید بدهی معوقه خیلی از سازمانهای بیمه گر به مراکز طرف قراردادشان حتی به یک سال هم می رسد، اما الان که خدمت شما هستم، ما به روز هستیم، یعنی تمام اسناد مراکز طرف قراردادمان به موقع پرداخت شده است و اسناد آماده پرداخت نداریم. این شرایط بسیار مناسب سازمان را نشان می دهد که علیرغم اینکه در این سالها با کاهش دریافتی سرانه به لحاظ افراد شاغل تحت پوشش مواجه بوده ایم، ولی کماکان این قضیه را مدیریت کرده ایم که بتوانیم سازمان را همچنان کارآمد نگه داریم. در نتیجه من فکر می کنم با این شرایط، تنشی هم برای مردم ایجاد نمی شود و مشکلی پیش نمی آید و ما به راحتی می توانیم خدمات خویش را تداوم ببخشیم و کماکان در خدمت مردم عزیز و علی الخصوص خانواده صنعت نفت باشیم.
خوب در آستانه چهل سالگی انقلاب و دهه مبارک فجر چه دستاوردهایی برای سازمان ایجاد شده است؟
بله، ما در آستانه چهل سالگی انقلاب و نظام مقدس جمهوری اسلامی هستیم. من در یک جلسه ای که برای تاریخچه بهداشت و درمان برگزار شده بود، صحبت کردم. آن جا عرض کردم که در حال حاضر حدود 80 درصد خدماتی که سازمان بهداشت و درمان ارائه می کند، خدماتی است که مربوط به بعد از سال57 است. ما در مجموعه سازمان بهداشت و درمان 9 بیمارستان در سطح کشور، یک دی کلینیک و حدود 270 مرکز شامل مراکز بهداشتی و درمانی، خانواده، پلی کلینیک، مراکز طب صنعتی، مراکز سلامت کار و مراکز پزشک یاری داریم. اینها مجموعه خدمات ملکی سازمان است و در کنار اینها حدود 1300 مرکز طرف قرارداد داریم و شامل 330 بیمارستان دولتی و خصوصی در اقصی نقاط کشور است که ما با آنها قرارداد داریم و سالیانه با این مراکز تمدید می کنیم که مردم عزیز ما و خانواده نفت بتوانند دسترسی مناسب به امکانات بهداشتی و درمانی را داشته باشند. اگر من بخواهم به اهم این خدمات اشاره کنم و اهم کارهایی که در طول چهل سال اخیر انجام شده است، مستحضرید که از همان ابتدای تولید نفت در ایران، استارت طب صنعتی و به اصطلاح خدمات بهداشتی و درمانی ابتدا در قالب کلینیک هایی در حد یک چادر و یا یک فضای محقر در مسجد سلیمان توسط آقای دکتر یانگ شروع شد و بعد آنجا بیمارستانی ساخته شد که یکی از بیمارستانهای مدرن و مجهز آن روز بود و بعد گسترش پیدا کرد و بیمارستان بعدی در آبادان و بیمارستان اورژانس در گچساران ساخته شد و نهایتا بیمارستان آغاجاری و بیمارستان تهران. اینها تا قبل از سال 57 بوده است. از سال 57 به بعد، همگام با توسعه فعالیت های نفت و به خصوص توسعه فعالیت های گازی به لحاظ کشف میدان گازی پارس جنوبی و توسعه ای که همه مردم ایران به آن واقف هستند، خدمات بهداشتی و درمانی در عسلویه در بیمارستانهای جم، خارگ و همین طور مراکز بهداشت و درمانی که توسعه پیدا کرد و در داخل هر کدام از این فازها و فنس هایی که در واقع کار عملیاتی انجام می دهند، خدمات بهداشتی و درمانی ایجاد شده است. همین طور در منطقه خوزستان و منطقه اهواز و دکل های حفاری که در اطراف این مناطق در اقصی نقاط خوزستان وجود دارد، در داخل همه این دکل‌های حفاری، کانکس‌های طب صنعتی به همراه پزشک حضور دارند و سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت در کنار فعالیت عملیاتی نفت، حمایت درمانی و پوشش لازم را ارائه می دهد. اگر بخواهم به اهم فعالیتهای عمرانی اشاره کنم، بایستی به افتتاح و بهره برداری از یکی از بهترین و کم نظیرترین بیمارستانهای کشور در سال 79 توسط سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت اشاره کنم. چند روز پیش نشستی با حضور مدیران جدید مناطق نفتخیز در جنوب داشتیم و با توجه به حضور تازه این مدیران، لازم بود که ما نشستی با این عزیزان داشته باشیم و درخواست هایشان را ببینیم و بتوانیم خدمت مناسب تر را به آنها ارائه کنیم. به هر حال، یکی از مدرن ترین بیمارستانهای منطقه در کشور و اهواز ساخته شده است. بیمارستان بزرگ نفت اهواز که از سال 79 از آن بهره برداری می شود و الان هم ما بازسازی بخش های فیزیوتراپی، بخش های CCU و اطفال را در سالهای اخیر داشته ایم، یک چیلر بسیار مدرن و در واقع عظیم برای آنجا خریداری شده است. چیلر 750 تنی که فکر می کنم تا حداقل بیست تا سی سال آینده بیمارستان بزرگ نفت اهواز مشکل سرمایش نخواهد داشت. امکانات خوبی در این بیمارستان فراهم شده است. بیمارستان اهواز با توجه به پدیده ریزگردها و شرایط خاص آنجا 23 هکتار فضای سبز دارد. شما هیچ بیمارستان بخش خصوصی در کل جنوب را نمی شناسید که کیفیت و شرایط بیمارستان بزرگ نفت اهواز را داشته باشد و واقعا بی نظیرترین بیمارستان در منطقه خوزستان است.
احداث این بیمارستان یکی از اقدامات ارزشمند سازمان بوده است. در حال حاضر سازمان دو بیمارستان فوق تخصصی دارد که یکی در تهران است و دیگری در اهواز که این بیمارستانها درواقع پشتیبانی تخصصی و فوق تخصصی عملیات نفت در کل کشور را بر عهده دارند. همان طور که این بیمارستان در اهواز ساخته شده است، بیمارستان نفت تهران هم قدمت 60 ساله دارد و بیمارستان قدیمی است و به جد دنبال می کنیم که بتوانیم انشاءا... در آینده نزدیک کلنگ بیمارستان میرداماد را هم زمین بزنیم و انشاءا.. پروسه ساخت این بیمارستان هم در تهران آغاز شود. اما در سالهای اخیر، ما این دو بیمارستان اصلی و فوق تخصصی مان را به خوبی تجهیز کرده ایم. من در جلسه اهواز عرض کردم که انگار می دانستیم مشکلات تحریم پیش می آید و قبل از شروع تحریم ها، تجهیزات بسیار خوب و مدرنی در سه - چهار سال اخیر برای این دو بیمارستان خریداری شده است. از بیمارستان تهران بگویم. سی تی آنژیو و سنگ شکن و سی تی اسکن مولتی اسلایز، همچنین تجهیزات و امکانات اتاق عمل همه بازسازی و ساخته شد و تهیه شد. دستگاه گاما کمرا که برای انواع اسکن های هسته ای استفاده می شود، دستگاه بسیار مدرنی است تقریبا آخرین ورژن این دستگاه است که الان در بیمارستان تهران نصب و مشغول ارائه خدمت به مراجعین است. همین طور دستگاههای رادیوگرافی DDR و فول دیجیتال که برای بیمارستان خریداری شده است. دستگاههای آندوسکوپی، دستگاه دبل بالن انتروسکوپی و همین طور دستگاه های مدرن سونوگرافیGE که مدرن ترین دستگاه سونوگرافی است که این تجهیزات را برای بیمارستان تهران تهیه کرده ایم.
همچنین در سالهای اخیر در بیمارستان اهواز دستگاه های MRI جدید، سی تی اسکن، رادیوگرافی فول دیجیتالDDR و آنژیوگرافی زیمنس مدرن برای قلب و عروق و ... مواردی بوده است که تهیه شده است. البته به سایر موارد هم اشاره نکردم که مربوط به مدیریت های قبل از من بوده است. فرض بفرمائید MRI بیمارستان تهران در سالهای قبل از سال 93 که مسئولیت داشتم، خریداری شده است و همین طور در طی سالهای گذشته، تجهیزات خوب دیگری برای این دو بیمارستان مهم صنعت نفت و دو بیمارستان فوق تخصصی ما خریداری شده است. در سایر مناطق به تناسب نیاز، این اقدامات انجام شده است. در شهریور ماه سال گذشته، بیمارستان مدرن آغاجاری به بهره برداری رسیده است که یکی از بهترین بیمارستان هایی است که در آن منطقه ساخته شده است. این بیمارستان 64 تختخوابی و شامل بخش های CCU، ICU و اتاق عمل های مجهز با رادیوگرافی فول دیجیتال و سونوگرافی و امکانات پیشرفته است. این بیمارستان هم از مراکز خوبی است که می تواند در منطقه محروم امیدیه هم در خدمت مردم باشد و هم در خدمت خانواده صنعت نفت و بخش عملیاتی نفت و گاز در آغاجاری و امیدیه را پوشش دهد. بیمارستان گچساران را مناطق نفتخیز جنوب در حال ساخت دارد که هنوز به ما تحویل نشده است، اما ما تجهیزاتش را خریده ایم و انشاءا... این بیمارستان جدید هم در آینده نزدیک به بهره برداری خواهد رسید. در همین جلسه یک شنبه گذشته اهواز با جناب آقای مهندس محمدی، مدیرعامل جدید مناطق نفتخیز جنوب هماهنگ کردیم که اعتبار لازم به جناب آقای صیدالی، مدیر عامل نفت و گاز گچساران تخصیص داده شود که سریع بتوانند بیمارستان گچساران را از لحاظ ساختمانی تکمیل کنند و به ما تحویل بدهند. ما هم تجهیزاتش را آماده کرده ایم که انشاءا.. بتوانیم حداقل در شش ماه اول سال 98 به بهره برداری برسانیم.
در سایر مناطق کشور ابعاد کوچک تر بوده است که شامل ساختمانهای پلی کلینیک و مراکز بهداشتی درمانی که ساخته شده و در اختیار صنعت نفت قرار گرفته و من بیشتر به بیمارستان ها و موارد شاخص اشاره کردم. نکته مهم آن است که دستگاهها و تجهیزات پزشکی مدرن در سطح کشور برای همه نقاط کشور خریداری شده و مشغول ارائه خدمت به خانواده بزرگ صنعت نفت و همین طور مردم بومی منطقه است، همچنین بیمارستان جدید خارگ که مربوط به سالهای قبل از مدیریت بنده می شود، در جزیره خارگ ساخته شد و تحویل سازمان شد. آن زمان جناب آقای مهندس سوری، مدیرعامل پایانه های نفتی بودند که این پروژه را پیگیری می کردند. تا قبل از آن، من سالهای 84 و 85 وقتی جزیره خارگ می رفتم بیمارستان ما، مجموعه ای از کانکس هایی بود که دور هم گذاشته شده بود و به یک چیزی شبیه بیمارستان تبدیل شده بود، اما با همت و تلاش جناب آقای مهندس سوری، بیمارستان جدید خارگ ساخته شد و تحویل سازمان بهداشت و درمان شد. بیمارستان صنایع پتروشیمی ماهشهر زمانی که آقای مهندس نعمت زاده پتروشیمی تشریف داشتند، ساخته شد و تحویل سازمان شد و بهره برداری از آن شروع شد. بیمارستان جدید آبادان در حال ساخت است. بیمارستان قدیمی آبادان که تقریبا قدمت 100 ساله دارد و تقریبا بسیاری از بخش های آن فرسوده است و بیمارستان جدیدی در آبادان در حال ساخت و اتمام است که انشاءا... در آینده نزدیک این بیمارستان هم به بهره برداری خواهد رسید. در سایر مناطق، ما یک دی کلینیک در منطقه سرخس داریم. منطقه سرخس و خانگیران یکی از مناطق گازی بسیار پراهمیت است. آنجا ما پالایشگاه گاز هاشمی نژاد و همین طور شرکت بهره برداری نفت و گاز شرق را داریم که در حال توسعه است و ما موظف هستیم در کنار این عزیزان خدمات بهداشتی و درمانی شان را تأمین کنیم.
برای دهه فجر امسال اگر بخواهیم موردی را خدمتتان عرض کنم، در مورد عسلویه است. با توجه به توسعه ای که نفت داشته است، یکی از مناطقی که خیلی روی آن تأکید داشتیم، منطقه عسلویه است. این منطقه حساسیت خاصی دارد و پایتخت انرژی ایران است. فعالیت های نفت، گاز وپتروشیمی در پارس جنوبی، توسعه پرشتابی را در سالهای پس از انقلاب داشته است و این مهم سازمان بهداشت و درمان را موظف می کند که حتما بتواند خدمات در خور و مناسبی را در این منطقه برای مردم و برای شاغلین صنعت نفت فراهم کند. بیمارستان جم که توسط شرکت ملی گاز ساخته شده است و ما الان اعتبار دیگری از شرکت ملی گاز برای بازسازی این بیمارستان در بخش های زایشگاه و اتاق عمل گرفته ایم چه اینکه عمده این خدمات به مردم بومی منطقه است و انشاءا.. بازسازی آنجا را شروع خواهیم کرد. چیزی حدود 88% موارد بستری مان در بیمارستان جم مربوط به مردم بومی منطقه است و این بسیار با اهمیت است و مهندس سمیع، مدیر مهندسی ساختمان سازمان به عسلویه رفته اند برای اینکه انشاءا... ما کارهای مشاوره و طراحی را انجام داده و عملیات بازسازی را آغاز کنیم. همچنین ساخت «تروما سنتر» عسلویه یکی از پروژه های دیگری است که سالهای سال این پروژه در اختیار منطقه ویژه عسلویه بوده و کار جلو نرفته و این پروژه از سال 93 تحویل سازمان شده و تا حالا هم مشکلاتی برای اجرا داشته است. الان در حال پیگیری پروژه هستیم که با پیگیری های جدی ای که آقای دکتر مولایی دارند، در این زمینه امیدواریم به نتیجه برسیم. امیدواریم زمین مناسب در منطقه شیرینو در اختیار ما قرار داده شود و ما بتوانیم مرکز تروماسنتر را هم آنجا داشته باشیم که حمایت خوبی از پرسنل صنعت نفت می شود. نکته مهم آن است؛ اگر احیانا خدایی نکرده حوادثی در منطقه رخ بدهد، ما وظیفه داریم که آمادگی لازم را برای مواقع اضطرار و بحران داشته باشیم. بر این اساس، سال گذشته «اتوبوس آمبولانس» برای منطقه عسلویه خریداری شده است و در طول یک سال گذشته این اتوبوس آمبولانس تجهیز شده است. معمولا این اتوبوس آمبولانس ها انتقال 12 مصدوم را همزمان می‌توانند انجام دهند، اما یک مقدار تغییر کاربری در این اتوبوس آمبولانس دادیم و شش مصدوم را می‌تواند منتقل کند و به جای 6 مصدوم دیگر، یک یونیت سوختگی در آن تدارک دیدیم. پیش‌بینی‌مان این است که یک اتوبوس آمبولانس برای آنجا کم داریم و حتما بک‌آپ می‌خواهد. یک اتوبوس آمبولانس دیگر هم برای مناطق عملیاتی اهواز می خواهیم و باز بک آپ برای آنجا. موردی که جزء پیش بینی های آینده مان است، «آمبولانس دریایی» است که ما بتوانیم آمبولانس دریایی هم داشته باشیم. به خصوص برای همان منطقه عسلویه و یا جزیره خارگ. اینها در واقع مجموعه خدماتی است که سازمان در حال اجرا دارد که انشاءا... این اتوبوس آمبولانسی که تجهیز شده و الان دارد پلاک می شود و کارهایش دارد انجام می شود، در دهه فجر رونمایی خواهیم کرد و بهره‌برداری رسمی از آن آغاز خواهد شد.
یکی از اقدامات مفید و عمده‌ای که در سال گذشته انجام شده است و 22 بهمن سال قبل به بهره‌برداری رسید، پلی‌کلینیک آزادی بود. ما یک نرم‌افزاری داریم به نام GIS .GIS بر اساس کدپستی، کارمندان نفت، شاغل و بازنشسته در سطح شهر تهران و در سطح کشور را جانمایی می‌کند. یعنی ما می‌دانیم که خانه هر شخصی روی نقشه کشور کجاست. بر اساس این GIS دیدیم که تجمع خانواده های نفت در غرب تهران زیاد است. بر این اساس پلی کلینیک آزادی آنجا ساخته شد و تجهیز شد و به گونه ای از این پلی کلینیک دارد بهره برداری می شود که هم خدمات سرپائی تخصصی را شامل اکو، عکس رادیولوژی، تست ورزش، سونوگرافی و امکانات تخصصی دیگر ارائه کند. همه فیلدهای تخصصی را آنجا گذاشتیم که مریض برای یک ویزیت نخواهد بیاید تا بیمارستان نفت در مرکز شهر و کار سرپائی‌اش همانجا انجام شود و فقط اگر برای عمل جراحی و بستری نیاز شد، بیاید بیمارستان نفت. جاهای دیگر هم همینطور بوده و پلی‌کلینیک‌های کارون هم که در اهواز دو سال پیش افتتاح شده است، هم همین نقش را دارد.
تعداد خدمات گیرندگان شما در سال 96 بر اساس آمارهایی که دارید، چه تعداد بوده است؟
ببینید، جمع کل پرسنل سازمان چیزی حدود کمتر از ده هزار نفر است که 3700 تا 3800 نفر نیروی رسمی داریم و 1300 نفر پزشک پرکیس داریم.1400 نفر نیروهای مدت موقت و مابقی هم نیروهای پیمانکاری هستند. این درواقع بضاعت نیروی انسانی سازمان در کل کشور است که عمده آن ها در جنوب کشور هستند. حدود 220 هزار نفر بازنشسته و خانواده آنان و 290 هزار نفر شاغل و خانواده این مجموعه، جمعیت تحت پوشش سازمان هستند، یعنی عدد 550 هزار نفر که الان به 510 تا 520 هزار نفر رسیده است. رقمی در حدود 200 تا 250 هزار نفر بومی هم در اطراف مناطق ملکی سازمان به خصوص در مناطق عملیاتی حضور دارند که اینها هم دارند از مراکز درمانی ما و به‌خصوص بیمارستانهای ما استفاده می‌کنند. فرض بفرمائید جزیره خارگ جمعیت بومی 25000 نفری دارد. در عسلویه و بیمارستان جم هم خدمتتان گفتم 88 درصد سرویس ما برای مردم بومی است. در سایر بیمارستانهای مناطق عملیاتی مان مثل آبادان، ماهشهر، گچساران و آغاجاری و مسجد سلیمان هم چیزی حدود 50 درصد سرویس بستری و خدمات ما به مردم بومی تعلق دارد و مابقی این خدمات به همکاران عزیز شاغل و بازنشسته و خانواده های محترمشان ارائه می گردد. فقط به عنوان یک نمونه اشاره کنم که مثلا در سال 96، 14000 مورد بستری در بیمارستان نفت تهران صورت گرفته است. به هر حال همه همکاران ما دارند زحمت می‌کشند و شبانه‌روزی در حال خدمت به کارکنان و پرسنل عزیز صنعت نفت هستند و به این خدمت افتخار می‌کنند.
جناب دکتر، از وقتی که در اختیار دانش نفت قرار دادید تشکر می‌کنم.